UL de Waal gaat tegenwoordig wat vaker naar de afhaalchinees …
Mijn vrouw is bij me weg, maar goed ook, anders had ik haar een handje geholpen. Het kan me nog niet eens schelen waarheen, opgeruimd staat netjes. Ik heb nu al medelijden met die nieuwe vent van haar, maar ja hij komt er vanzelf achter. Is meestal zo. Het is met alles zo; in het begin is alles rozengeur en maneschijn; liefje, schatje, duifje, kusje, maar na de eerste wind onder de lakens van de opgewarmde hachee van afgelopen weekend, dan begint meestal het geouwehoer al, al ruikt ie nog zo lekker.
Maar goed, het gebergte is in beweging gekomen en achter de horizon verdwenen. Maar ze had ook haar goeie kant; het enige waar ze echt voor deugde was koken.… Lees verder →