Tandarts Hans Krijtje heeft het even helemaal gehad …
Breek me de bek niet open. Weer zo’n melkmuil in de stoel gehad met een berg tandsteen in zijn straatje zo hard als een granieten aanrechtblad.
Het moet niet gekker worden, vroeger hielp het nog als ik op woensdagmiddag na de lunch de tandartsboor op de microfoon van de omroepinstallatie van de wachtkamer liet slijpen. Altijd wel een mooi gezicht die lijkbleke kinderkopjes die wegrenden naar huis om te flossen. Ik kon ze missen als kiespijn. Diegene die dan nog in de wachtkamer zaten waren de snoepverstandigen en de doven- en slechthorende melkgebitjes. Maar tegenwoordig zit ieder rotjong met zijn Ipod in zijn oren in de wachtkamer. En allemaal een gebit zo geel als een kanarie met tandsteen als een gewapende betonnen vloer.
Wat ze doen… Lees verder