Ik had helemaal niks met mijn schoonmoeder. Ze heeft me altijd het gevoel gegeven dat haar dochter wel wat beters verdiende. Maar ja, over de doden niets dan goed zullen we maar zeggen. De hele familie was natuurlijk hartstikke bedroefd. Omdat ik er heel wat minder moeite mee had, vond de rest van de familie dat ik de aangewezen persoon was om de begrafenis te regelen.
Mijn schoonmoeder wilde altijd begraven worden. Cremeren leek haar niets. Het maakte mij niet uit. Begraven is ook goed. Wat je weggooit is de verpakking nietwaar?
Ik wil gewoon een vaste prijs
Ik had van te voren zitten goochelen om een idee te krijgen wat een begrafenis tegenwoordig zoal moet kosten. Ik kwam er al snel achter dat dat een goede flikkerij was. Die begrafenisondernemers, die pakken maar wat. Ze… Lees verder
Soms zit je als uitvaartondernemer zit je wel eens met een dilemma. Laatst nog, heel erg, een kindje dood. Niet verzekerd en geen geld voor de crematie. Echt, je hart bloedt, maar als ondernemer met verantwoording voor je bedrijf kun je natuurlijk niet veel doen. Hooguit wat met de marge, maar dan ben je er toch wel. Zo’n kindje gewoon wegbrengen, dat wil je ook niet. Dus je begint er maar aan, wat minder luxe, geen plakje cake en geen broodjes, maar voor de rest gewoon netjes. Je wilt toch je best doen, niet waar? Maar hoe je ook je best doe, je weet precies hoe het afloopt. Dat wordt gewoon dat een foutje bedankt als het op betalen aankomt.
