Beroepsethiek: Hoe ga je daar als arts mee om. Een dilemma.

Jaren geleden heb ik eens met collega-arts gesproken over een persoonlijk dilemma. Ik had toen donderdags een patiënte, erg aantrekkelijk, mooi achterwerk, nog vrijgezel, flink bronstig en rook werkelijk verschrikkelijk lekker als u begrijpt wat ik bedoel. Een verschrikkelijk lekkere teef zou men in de volksmond zeggen. Dan is het toch even slikken.

Ondanks mijn beroep en leeftijd van 61 jaar, ben ik ook maar een mens van vlees en bloed. Vaak merk ik dan dat me dat de aanblik van zulke schoonheid me niet helemaal onberoerd laat. Sterker nog, ik had de grootste moeite om de knuppel niet in het hoenderhok te gooien. Ik begon zwaar te ademen, mijn hart begon te bonken, het zweet gutste van de kop, mijn stem werd afgeknepen en ik… Lees verder →

 Dr. Arie is door het overkoepelend orgaan van de ziektekostenverzekeraars voor de tweede achtereenvolgende keer uitgeroepen tot de best presterende arts van de lage landen. Het geheim voor zijn succes? Goed aan je patiënten ruiken!

Dr Arie: Het belangrijkste van het artsenberoep is de juiste diagnose stellen. Heb je de juiste diagnose dan liggen de draaiboeken klaar om tot genezing te komen of indien genezing niet mogelijk is, tot een optimale verpleging. Een arts komt tot een diagnose door waar te nemen. Mensen nemen waar door middel van zintuigen. En daar zit nou de kneep. Mensen gebruiken hun zintuigen niet optimaal. In de westerse wereld worden van de 5 zintuigen ‑ de reuk, tastzin, smaak, gezichtsvermogen en gehoor ‑ alleen het gezichtsvermogen als relevant beschouwd. Op basis van vrijwel alleen het gezichtsvermogen is een zeer complexe maatschappij opgebouwd die… Lees verder →

Klo van Wijk vindt het tijd om wat aan sport te gaan doen …

Ik ben nu 53 jaar en heb sindsdien mijn studietijd niets meer aan sport gedaan. Geen enkele behoefte aan gehad. Als ik dik begon te worden, ging ik gewoon minder eten. Dat veranderde toen een vriend van mij door de hoeven ging. Een hartverzakking in drie hartkamers. Ze hebben hem van boven tot onder opengesneden, het hart eruit gehaald, de onderdelen vervangen en weer dicht genaaid. Het Het is een wonder dat hij nog leefde. Roken mocht hij niet meer. Hij rookte als een schoorsteen en zoop als een ketter. Dus verklaarbaar was het wel.
Maar binnen een jaar ging de kachel toch uit.
Ik ben met kapot geschrokken. Opeens kneep ik hem ook als een oude dief. Helemaal gemotiveerd om het bij… Lees verder →

Soms kan het ondraaglijk lijden van de familie van een patiënt zeer schrijnend zijn.

Als arts probeer je alles om alle bestaande behandelmethoden te proberen. Om toch hoop te geven. Soms is er echt sprake van een uitzichtloze situatie en is een patiënt echt uitbehandeld. Dan kan je als arts weinig meer uitrichten je probeert zo goed mogelijk te communiceren met de familie om ze gerust te stellen en onvrijwillige euthanasie voor te stellen.

Zo ging het ook met Meneer van de Kerkhof. Meneer van de Kerkhof kennen wij als een levenslustige man, die nooit van opgeven weet. Al waren de bijwerkingen nog zo venijnig, Meneer van de Kerkhof wist altijd er weer boven op te krabbelen, het beste er van te maken. Nu we zijn uitbehandeld moeten we met de familie om tafel zitten om… Lees verder →

Mijn opa vergeleek het kiezen van een vrouw met het kiezen van één taartje uit een grote doos vol met allemaal verschillende taartjes.

Een grote doos

Je hebt een grote doos waar voor iedereen een taartje in zit. Maakt niet uit welke smaak je hebt. Grote- en kleine taartjes, slagroom- en mokkataartjes, moorkoppen, roomsoezen, maar ook appeltaart of vieze taart die niemand lust.

Verse taartjes

Ieder jaar komen er nieuwe verse taartjes op de markt. Dat zijn de lekkerste. Die zijn zo lekker dat het gewoon moeilijk is om een keuze te maken. Iedereen probeert de lekkere dingetjes er af te snoepen. Sommige stoppen er mee als ze het taartje hebben gevonden waarnaar ze op zoek waren. Anderen blijven veel te lang zoeken en komen er op een zeker moment achter dat iemand anders er mee vandoor is… Lees verder →

Tandarts Hans Krijtje heeft het even helemaal gehad …

Breek me de bek niet open. Weer zo’n melkmuil in de stoel gehad met een berg tandsteen in zijn straatje zo hard als een granieten aanrechtblad.

Het moet niet gekker worden, vroeger hielp het nog als ik op woensdagmiddag na de lunch de tandartsboor op de microfoon van de omroepinstallatie van de wachtkamer liet slijpen. Altijd wel een mooi gezicht die lijkbleke kinderkopjes die wegrenden naar huis om te flossen. Ik kon ze missen als kiespijn. Diegene die dan nog in de wachtkamer zaten waren de snoepverstandigen en de doven- en slechthorende melkgebitjes. Maar tegenwoordig zit ieder rotjong met zijn Ipod in zijn oren in de wachtkamer. En allemaal een gebit zo geel als een kanarie met tandsteen als een gewapende betonnen vloer.

Wat ze doen… Lees verder →

Als jongen had ik wat met voeten

Als jongen had ik wat met voeten. Vrouwenvoeten, wel te verstaan. Ik kon genieten als ik een vrouw met mooie voeten zag. Uiteindelijk ben ik het grootste deel van mijn leven getrouwd geweest met een vrouw die helemaal geen mooie voeten had. Niet van vorm, niet van nagelinplant en helemaal niet van formaat. Kan gebeuren hè, ik werd straal verliefd op een meisje met hele grote lelijke voeten. Daar gaan je idealen.

Joekels van tenen

Ach, als ik terug kijk was het best wel een mooie tijd geweest hoor. Geven en nemen. Je kent dat wel. Het ging natuurlijk niet altijd vanaf een leien dakje, maar ach dat ging dan ook weer over. De trammelant die ik me het beste kan herinneren was dat ze altijd met haar grote teen zat te… Lees verder →

Viva-lezeres Angela Storteboom wordt verrast met een strandvakantie naar Brazilië, maar krijgt een knoop in de maag bij de gedachte aan de haartjes rond de bikinilijn

Ik dacht gelijk aan die haartjes

Manlief heeft me verrast met een reisje naar Brazili”e lekker strandhangen en bijbruinen.
Ik voelde gelijk een knoop in mijn maag. Ik dacht gelijk aan die haartjes.

We waren van de zomer een dagje naar het strand geweest, ik lekker de bikini aangetrokken, mijn man had al een biertje op en die zag mij in mijn witte bikini en zei “het lijkt wel of je een egel hebt ontvoerd”; de zwarte stekels prikten dwars door de witte stof.

“En mag ik misschien een shaggie van je draaien?” wijzend op de plukjes die onder mijn broekje vandaan kwamen. Hij baalde als een stekker want ik heb 3 weken de… Lees verder →

Dr. Arie is plastisch chirurg in zijn eigen privé kliniek. Hij had altijd al in de business gezeten. Vroeger bij een grote kliniek voor plastisch chirurgie, nu voor eigen rekening in een zijn eigen kliniek. Dr. Arie zat van het begin af in de oogleden. Dat was niet moeilijk en dat kon hij goed. Gewoon de vellen wegsnijden. Een paar schadeclaims daargelaten had hij in het algemeen tevreden klanten.

Maar toch, die paar schadeclaims zaten hem niet lekker. Die kostten hem geld. Veel geld. En waarom zou hij geen fouten mogen maken en een ander wel? Meestal viel de ellende wel mee. Gewone complicaties. Meestal het ene ooglid wat meer opgehaald als het andere. Niet zo spannend allemaal. Stond alleen een beetje raar.
Maar de laatste keer was hij toch wel erg geschrokken. Hij had met zijn… Lees verder →

Viva lezeres Mannie Storteboom maakt zich zorgen over de rimpels van haar 13 jaar oudere vriend …

Mijn naam is Mannie Storteboom. Ik ben een vrouw van 34 jaar en heb al 13 jaar een relatie met een gescheiden man van 44 jaar. Hij is dus best wat ouder als ik en nu ben ik bang dat hij rimpels begint te krijgen.

Met de kerst

Niet dat ik bang ben dat hij rimpels krijgt, maar wel wat voor rimpels. Ik ken veel mannen die rimpels hebben. Sommige mannen hebben rimpels van het lachten. Die vind ik zelfs mooi.
Maar mijn vriend is hartstikke serieus en lacht eigenlijk nooit. Het is meer dan een jaar geleden dat ik hem voor het laatst heb zien lachen. Ik weet het nog goed; Dat was afgelopen jaar. Met de kerst. Hij heeft namelijk… Lees verder →