Ik heb van de week weer eens mijn okselhaar weggehaald. Het zag er niet meer uit. Bossen waren het geworden. Bossen okselhaar. Maar goed, mooi boven de wastafel alles weggeschoren zodat het er allemaal weer netjes uitzag. Niet dat ik daarmee erg in het zicht liep, maar je wilt er voor jezelf – en voor je vrouw in de slaapkamer – ook goed uit zien. Nietwaar?

Ik was deze zondagmorgen een beetje mistig opgestaan. Ik kon niet op gang komen en het opdrinken van de koffie duurde langer als normaal. Zolang ik op was stond mijn mistige kop in het teken van okselhaar. Dat mijn gedachten op okselhaar kwam, kwam omdat ik vanochtend met mijn duffe kop het putje van de wastafel heb schoongemaakt. Ik heb er allemaal okselhaar uit zitten peuteren. Hoewel het putje bijna verstopt zat, duurde… Lees verder →

Als een collega van mij voor een grote boodschap naar de WC gaat, heeft hij het altijd over downloaden.

Wat moet ik me dan eigenlijk voorstellen bij uploaden?

En als ik nog verder nadenk; zou je ook kunnen jojo-en?

en zo ja … zou dat dan ook met diarree kunnen?

Het begon toen ik een jaar of 15 was, zomaar ineens. hormonen denk ik. Ik had de baard nog niet in de keel en nog geen haar op de piel. Na een avondje voetbal taaide ik af met de makkers naar de kleedkamer, ik had me veters nog niet los van mijn dure nieuwe voetbal schoenen, die ik gekregen had van mijn ouders, en je zag ze één voor één naar de neus grijpen en naar adem happen.

Ze hadden niet in de gaten dat het mijn zweetvoeten waren, het stonk namelijk verschrikkelijk, maar niet die typische zweetvoeten lucht; daar was het al voorbij.

Het kwam al meer richting ammoniak, uitgekookte pens, en iets tussen rotte kies en dooie hond en dat dan keer vier zo erg. Na 3 maanden gaf het eens strak gelooide Italiaanse leer de pijp… Lees verder →

Vroeger, als kind, plaste en scheet ik overal waar ik stond. Heerlijk vond ik dat. In het zwembad, in de douche, in bad, in bed en in mijn broek. In het begin was dat altijd heerlijk warm. Pas als het zover was afgekoeld dat het koud begon aan te voelen, dan was de lol er af, en dan meldde ik me bij mijn ouders. De reacties van mijn ouders was wisselend, van begripvol (een ongelukje) tot uiterst agressief (wat sta je nu weer in je broek te schijten @#!).
Het heeft me veel moeite gekost om er vanaf te komen. Op de een of andere manier werkt belonen – in de vorm van een warme broek – beter dan straffen. Maar goed, ook bij mij is het allemaal goed gekomen. Gelukkig maar. Je moet er niet aan denken … Ik… Lees verder →

Dr. Arie is plastisch chirurg in zijn eigen privé kliniek. Hij had altijd al in de business gezeten. Vroeger bij een grote kliniek voor plastisch chirurgie, nu voor eigen rekening in een zijn eigen kliniek. Dr. Arie zat van het begin af in de oogleden. Dat was niet moeilijk en dat kon hij goed. Gewoon de vellen wegsnijden. Een paar schadeclaims daargelaten had hij in het algemeen tevreden klanten.

Maar toch, die paar schadeclaims zaten hem niet lekker. Die kostten hem geld. Veel geld. En waarom zou hij geen fouten mogen maken en een ander wel? Meestal viel de ellende wel mee. Gewone complicaties. Meestal het ene ooglid wat meer opgehaald als het andere. Niet zo spannend allemaal. Stond alleen een beetje raar.
Maar de laatste keer was hij toch wel erg geschrokken. Hij had met zijn… Lees verder →

Viva lezeres Mannie Storteboom maakt zich zorgen over de rimpels van haar 13 jaar oudere vriend …

Mijn naam is Mannie Storteboom. Ik ben een vrouw van 34 jaar en heb al 13 jaar een relatie met een gescheiden man van 44 jaar. Hij is dus best wat ouder als ik en nu ben ik bang dat hij rimpels begint te krijgen.

Met de kerst

Niet dat ik bang ben dat hij rimpels krijgt, maar wel wat voor rimpels. Ik ken veel mannen die rimpels hebben. Sommige mannen hebben rimpels van het lachten. Die vind ik zelfs mooi.
Maar mijn vriend is hartstikke serieus en lacht eigenlijk nooit. Het is meer dan een jaar geleden dat ik hem voor het laatst heb zien lachen. Ik weet het nog goed; Dat was afgelopen jaar. Met de kerst. Hij heeft namelijk… Lees verder →

Tanden Bleken

Door de betutteling van de overheid kan je bij veel tandartsen niet meer in een uurtje met een hoog waterstofperoxide gehalte worden gebleekt. Nou heb ik een nieuwe methode ontwikkeld ; supersnel tanden bleken – krijtwitte tanden in 10 minuten en zonder afspraak!

Tanden zo geel als een kanarie, je komt het steeds vaker tegen

Tanden zo geel als een kanarie, je komt het steeds vaker tegen. Ik was er met de oude methode een dik uur mee kwijt, dat moet sneller kunnen dacht ik. Ik heb eerst experimenten gedaan met een ultra hoog waterstofperoxide gehalte van 80-90% maar bij veel patiënten loste het tandvlees op en zakte het als kaarsvet over de voortanden heen. Met een iets lichtere oplossing waren helaas niet alleen de tanden gebleekt maar ook de tong, gehemelte… Lees verder →

Ik had bij mezelf een wrat ontdekt

Ik had bij mezelf een wrat ontdekt. Onder op mijn kont. Als je ouder wordt krijgt je van die rare plekjes. Moedervlekken, vetbultjes, wratten en dat allemaal op plaatsen waar je helemaal niet op zit te wachten. Onder deze noemer had ik dus een wrat onder op mijn kont gekregen. ‘Die zien ze toch niet’ dacht ik. Maar dat had ik verkeerd gedacht. Mij vrouw had hem gezien. Ze had me er op geattendeerd. Een lelijke wrat had ze het genoemd. Tja, ik vond dat ze best wel een punt had en besloot dat hij weg moest, want je wilt er – ook na al die jaren – toch leuk uitzien voor elkaar niet waar? Tenslotte moet je makkelijker van een wrat af kunnen komen dan van een bierbuik. En …… Lees verder →

Ome Toon was bang voor de tandarts. Zo bang, dat hij alles heeft laten wegrotten. Maar een kunstgebit is ook niet alles …

Mijn vrouw kon zich altijd opwinden over mijn tanden. Ik was namelijk bang om naar de tandarts te gaan. Zo bang, dat ik alles heb laten wegrotten. Weken lang liep ik met een zere bek. Een koud biertje of een heet bakkie thee was aan mij niet besteed.

Voor mijn vrouw was het grootste probleem niet mijn angst voor de tandarts, maar vooral de stank die hierdoor uit mijn mond kwam. Ook ergerde zij zich aan die rotte voortanden. Droppies noemde ze die. Als oplossing heb ik mezelf toen een grote walrussnor aan gemeten. Die was zo groot dat hij mijn mond volledig bedekte. Eigenlijk was dat ook niet ideaal, want ja hij bedekte dan wel… Lees verder →

Ik ben een man van gewoontes. ’s Morgens als ik wakker wordt is het een bakkie koffie, een peuk en dan wachten op de drol van 7 uur.

Je kan de klok erop gelijk zetten. Als de klok op wintertijd gaat heeft ie precies een uur vertraging, net als de trein, alsof de wissels zijn bevroren. Ik heb dan altijd aan mijn linkerhand een stapeltje Donald Duckies liggen om te lezen. Ik heb ze allemaal. Behalve jaargang 14 nr. 3. Er was een nieuwe chinees geopend op de Stampersgracht en daar had ik kip koeloeyoek gehaald met nasi. ’s Morgens, het was nog geen half zeven, kreeg ik al de eerste aandrang.

Rennen voor je leven

Ik had de peuk nog in de smoel. Een opgeblazen gevoel in mijn maag. Ik dacht; ik moet een scheet laten maar… Lees verder →