Als jongen had ik wat met voeten

Als jongen had ik wat met voeten. Vrouwenvoeten, wel te verstaan. Ik kon genieten als ik een vrouw met mooie voeten zag. Uiteindelijk ben ik het grootste deel van mijn leven getrouwd geweest met een vrouw die helemaal geen mooie voeten had. Niet van vorm, niet van nagelinplant en helemaal niet van formaat. Kan gebeuren hè, ik werd straal verliefd op een meisje met hele grote lelijke voeten. Daar gaan je idealen.

Joekels van tenen

Ach, als ik terug kijk was het best wel een mooie tijd geweest hoor. Geven en nemen. Je kent dat wel. Het ging natuurlijk niet altijd vanaf een leien dakje, maar ach dat ging dan ook weer over. De trammelant die ik me het beste kan herinneren was dat ze altijd met haar grote teen zat te… Lees verder →

Beroepsethiek: Hoe ga je daar als arts mee om. Een dilemma.

Jaren geleden heb ik eens met collega-arts gesproken over een persoonlijk dilemma. Ik had toen donderdags een patiënte, erg aantrekkelijk, mooi achterwerk, nog vrijgezel, flink bronstig en rook werkelijk verschrikkelijk lekker als u begrijpt wat ik bedoel. Een verschrikkelijk lekkere teef zou men in de volksmond zeggen. Dan is het toch even slikken.

Ondanks mijn beroep en leeftijd van 61 jaar, ben ik ook maar een mens van vlees en bloed. Vaak merk ik dan dat me dat de aanblik van zulke schoonheid me niet helemaal onberoerd laat. Sterker nog, ik had de grootste moeite om de knuppel niet in het hoenderhok te gooien. Ik begon zwaar te ademen, mijn hart begon te bonken, het zweet gutste van de kop, mijn stem werd afgeknepen en ik… Lees verder →

Een bijdrage van Viva-lezeres Mannie Storteboom

Mijn jongste dochter is 17 en die draagt graag, net zoals al haar klasgenoten, een heupbroek. Nooit over nagedacht, maar het is de bedoeling dat de bilnaad duidelijk zichtbaar wordt als je bukt.”

Niet iedereen heeft een mooie bilnaad natuurlijk, maar omdat het mode is, is dat nu minder belangrijk. Zelf heb ik een minder mooie bilnaad, ik heb last van cellulitis en putten in mijn bovenbenen en billen, maar het is mode, ik hoef me voor niemand te schamen, dus ik ook een heupbroek aan.

Sta ik in de supermarkt gebukt om op het onderste schap een pot pindakaas van de weekaanbieding te zoeken; Staat er een man achter me in mijn bilnaad te gluren.

Zegt hij fluisterend tegen zijn zoontje zodat ik het net kon verstaan; “Kijk, die mevrouw… Lees verder →

Dr. Arie is plastisch chirurg in zijn eigen privé kliniek. Hij had altijd al in de business gezeten. Vroeger bij een grote kliniek voor plastisch chirurgie, nu voor eigen rekening in een zijn eigen kliniek. Dr. Arie zat van het begin af in de oogleden. Dat was niet moeilijk en dat kon hij goed. Gewoon de vellen wegsnijden. Een paar schadeclaims daargelaten had hij in het algemeen tevreden klanten.

Maar toch, die paar schadeclaims zaten hem niet lekker. Die kostten hem geld. Veel geld. En waarom zou hij geen fouten mogen maken en een ander wel? Meestal viel de ellende wel mee. Gewone complicaties. Meestal het ene ooglid wat meer opgehaald als het andere. Niet zo spannend allemaal. Stond alleen een beetje raar.
Maar de laatste keer was hij toch wel erg geschrokken. Hij had met zijn… Lees verder →

Ik had bij mezelf een wrat ontdekt

Ik had bij mezelf een wrat ontdekt. Onder op mijn kont. Als je ouder wordt krijgt je van die rare plekjes. Moedervlekken, vetbultjes, wratten en dat allemaal op plaatsen waar je helemaal niet op zit te wachten. Onder deze noemer had ik dus een wrat onder op mijn kont gekregen. ‘Die zien ze toch niet’ dacht ik. Maar dat had ik verkeerd gedacht. Mij vrouw had hem gezien. Ze had me er op geattendeerd. Een lelijke wrat had ze het genoemd. Tja, ik vond dat ze best wel een punt had en besloot dat hij weg moest, want je wilt er – ook na al die jaren – toch leuk uitzien voor elkaar niet waar? Tenslotte moet je makkelijker van een wrat af kunnen komen dan van een bierbuik. En …… Lees verder →