Inkakken, ik vind dat een een machtig woord!
Ik kende het woord ‘inkakken’ niet. Ik had er nog nooit van gehoord. Uitkakken kende ik wel. Daar kon ik me ook wel iets bij voorstellen. Maar bij het woord ‘inkakken’ bleef het beeld op zwart staan. Heel even had ik associaties met sommige sportwedstrijden. Bij het hardlopen kennen ze als voorbereiding op de wedstrijd het inlopen, en bij het zwemmen het inzwemmen.
Ik zag het helemaal voor me. Inkakken als voorbereiding op een kakwedstrijd. Denk aan lange afstand kakken, doel kakken, estafette kakken, sprinten … Weet je, ik denk in plaatjes. Nou, en als je dan met een wedstrijd mee doe, dan kun je even voor de wedstrijd de zijlijn inkakken …
Ik hoorde het woord ‘inkakken’ voor het eerst bij een klant van mij. Hij was de hele tijd… Lees verder
Makelaars zijn er al een tijdje achter, met appeltaart kun je geld verdienen. Als je bij de verkoop van een woning voor zorgt dat het pand naar verse appeltaart ruikt, dan verloopt het verkoopproces een stuk makkelijker. Als de bank geen roet in het eten gooit, dan is de woning bij wijze van spreken al verkocht. De geur van appeltaart maakt mensen kooplustig. Waar zonder de geur van verse appeltaart langdurig onderhandeld moet worden en de verkopende partij met de verkoopprijs vaak een flinke veer moet laten, is bij de inzet van geurende appeltaart de koop snel beklonken. De prijs? Geen ‘issue’.
Omdat het bij woningverkopen om tonnen gaat kan het inzetten van appeltaart zomaar – pak hem beet – tienduizend euro schelen. Dat is geld. Serieus geld. Daar kun… Lees verder
Klo van Wijk over Peter de Zerk, innovatief uitvaart-ondernemer, met het hart op de goede plaats.
Soms zit je als uitvaartondernemer zit je wel eens met een dilemma. Laatst nog, heel erg, een kindje dood. Niet verzekerd en geen geld voor de crematie. Echt, je hart bloedt, maar als ondernemer met verantwoording voor je bedrijf kun je natuurlijk niet veel doen. Hooguit wat met de marge, maar dan ben je er toch wel. Zo’n kindje gewoon wegbrengen, dat wil je ook niet. Dus je begint er maar aan, wat minder luxe, geen plakje cake en geen broodjes, maar voor de rest gewoon netjes. Je wilt toch je best doen, niet waar? Maar hoe je ook je best doe, je weet precies hoe het afloopt. Dat wordt gewoon dat een foutje bedankt als het op betalen aankomt.
Ik had bij mezelf een wrat ontdekt. Onder op mijn kont. Als je ouder wordt krijgt je van die rare plekjes. Moedervlekken, vetbultjes, wratten en dat allemaal op plaatsen waar je helemaal niet op zit te wachten. Onder deze noemer had ik dus een wrat onder op mijn kont gekregen. ‘Die zien ze toch niet’ dacht ik. Maar dat had ik verkeerd gedacht. Mij vrouw had hem gezien. Ze had me er op geattendeerd. Een lelijke wrat had ze het genoemd. Tja, ik vond dat ze best wel een punt had en besloot dat hij weg moest, want je wilt er – ook na al die jaren – toch leuk uitzien voor elkaar niet waar? Tenslotte moet je makkelijker van een wrat af kunnen komen dan van een bierbuik. En …… Lees verder
Klo van Wijk brengt ons het succesverhaal van Co Kliekhuis die zich heeft laten inspireren door de campagne Kliekipedia van SIRE
Co Kliekhuis: Vroeger had ik een broodjeszaak. “Broodje van Kootje”. Ik verkocht warme en koude broodjes. Ik werkte me 3 keer in de rondte, maar ik was helemaal niet gelukkig. De hele dag geregel en alleen maar gezeur. Broodje zonder boter, broodje ei zonder zout, broodje kaas zonder kaas. Je kop klapte soms helemaal uit elkaar. Alleen het broodje al; Ik leverde wel vijf verschillende broodjes. Keizerbroodjes, Pistoletjes, Italiaanse bollen noem maar op. En dat alles moest binnen een paar uur voor elkaar zijn. Je kunt ze niet te ver van te voren klaar maken, want dan worden ze klef. Van de benzinepomp wordt dat kritiekloos geaccepteerd, van ons niet. Verse ingrediënten daar gaat het bij… Lees verder
Als een collega van mij voor een grote boodschap naar de WC gaat, heeft hij het altijd over downloaden.
Wat moet ik me dan eigenlijk voorstellen bij uploaden?
En als ik nog verder nadenk; zou je ook kunnen jojo-en?
en zo ja … zou dat dan ook met diarree kunnen?
Klo van Wijk over de bizarre wereld van volwassen mannen die moedermelk drinken.
Toen ik pas vader was, was ik best wel jaloers op de baby. Mijn meisje was moeder geworden en had alleen nog maar oog voor de baby. Mij zag ze niet staan. De baby zelf, die zag me helemaal niet staan. Een man nemen ze nog wel eens kwalijk dat de liefde door de maag gaat, maar bij een baby is dat echt zo. Ik had het er moeilijk mee. Mijn meisje kwijt en een baby in huis voor wie ik net zo onbelangrijk was als de buurman van schuin tegenover. Ik ben nooit een liefhebber van melk geweest, en helemaal niet van warme melk met van die vellen er op, maar in echte… Lees verder
Koken, daar heb ik helemaal niks mee. Gelukkig kan mijn vrouw lekker koken en houdt ze ook van koken. Daar ben ik blij mee, want ik houd van lekker eten.
Maar zo nu en dan is ze een paar keer per jaar een paar dagen tot een week van huis en dan moet ik goed voor mezelf zorgen vindt ze. Met dat goed voor mezelf zorgen bedoelt ze: Eten Koken. Het was de hoogste tijd dat ik dat ook eens zou leren. Natuurlijk beloof ik dat van harte, maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren.
Ik heb wel geprobeerd om te koken, maar ik ben ermee gestopt. Bij mijn laatste kookpoging had ik mezelf getrakteerd op biefstuk, want ik houd nogal van biefstuk. Mijn vrouw heeft er niets mee, dus we eten… Lees verder
Dit is het verhaal over de liefde. Echte liefde. De liefde van Pik de Groot voor het mooiste meisje van de klas.
De belangrijkste dag in het jonge leven van Pik was de dag dat zij, midden in het lopende schooljaar, in de klas kwam. Toen zij door de directeur aan de klas werd voorgesteld klapte Pik helemaal achterover. Zij keek Pik aan, Pik keek haar aan, en vanaf dat moment gierden de hormonen door zijn lijf. De sluizen stonden wagen wijd open. Bij haar idem dito en sindsdien waren ze onafscheidelijk.
Pik bekeek de hele wereld door een roze bril. En die bril, die werkte buitengewoon. Hij wist ook wel dat ze een grote bek had, en dat ze hem, zo nu en dan, alle zakken vol… Lees verder
Het fileprobleem? Analytisch als altijd heeft Klo van Wijk zijn gedachten er een over laten gaan …
Ik heb mijn gedachten eens laten gaan over het fileprobleem. Het fileleed is groot in Nederland en kost de economie miljoenen per dag. Dat is niet zo mooi voor Nederland en helemaal niet ten tijde van een crisis. Welnu ik heb een oplossing die zo simpel is, dat ik niet begrijp dat er niemand eerder op het idee gekomen is. Gezien het enorme maatschappelijke belang van de kwestie heb ik besloten het idee niet voor me te houden, maar via dit medium wereldkundig maken.
Vorige week kwam ik gefrustreerd thuis na een portie fileleed en tijdens het nuttigen van mijn zelf opgewarmde magnetronmaaltijd kreeg ik een helder moment met een… Lees verder
Via, via ben ik in contact gekomen met een man die al dertig jaar crematoriumovens bouwt. Laatst heb ik een presentatie van hem mogen meemaken en ik moet zeggen; ik was behoorlijk onder de indruk. Je zou het niet verwachten, maar de ovens die ze tegenwoordig voor een crematorium bouwen zijn behoorlijk ‘hightech’.
Het belangrijkste ontwerpcriterium is de kwaliteit van de rookgassen. Het ergste wat een crematorium kan overkomen is dat er een zwarte rookpluim uit de schoorsteen komt. Immers, je vrouw zou het ook niet leuk vinden als je schoonmoeder als een stinkende zwarte walm de schoorsteen uit zou komen?
Geweldig vind ik dat; hij heeft zich dertig van zijn leven bezig gehouden met de… Lees verder
Ik heb van de week weer eens mijn okselhaar weggehaald. Het zag er niet meer uit. Bossen waren het geworden. Bossen okselhaar. Maar goed, mooi boven de wastafel alles weggeschoren zodat het er allemaal weer netjes uitzag. Niet dat ik daarmee erg in het zicht liep, maar je wilt er voor jezelf – en voor je vrouw in de slaapkamer – ook goed uit zien. Nietwaar?
Ik was deze zondagmorgen een beetje mistig opgestaan. Ik kon niet op gang komen en het opdrinken van de koffie duurde langer als normaal. Zolang ik op was stond mijn mistige kop in het teken van okselhaar. Dat mijn gedachten op okselhaar kwam, kwam omdat ik vanochtend met mijn duffe kop het putje van de wastafel heb schoongemaakt. Ik heb er allemaal okselhaar uit zitten peuteren. Hoewel het putje bijna verstopt zat, duurde… Lees verder
Herman Rijker is een horeca-ondernemer en eigenaar van het eerste Melkterras van Nederland.
Henk Rijker: Een jaar geleden zijn wij in Maastricht een restaurant met terras aan de Maas begonnen. Wij onderscheiden ons van een normale horecagelegenheid met terras door zeer exclusieve melk te schenken. Ik zeg maar zo; wij schenken melk en voegen daar beleving aan toe.
Wij kopen altijd verse volle melk direct vanaf de fabriek en leggen die in onze gekoelde melkkelder. Hier wordt de melk bewaard op een temperatuur van 7 graden Celsius, zodat het kan rijpen door inwerking van bacteriën. Oude melk krijgt net voordat het bedorven is een aparte gerijpte smaak. De echte melkliefhebber weet dat te waarderen en heeft daar veel geld voor over. Zoals je begrijpt is de temperatuurbeheersing van de koeling dan ook zeer belangrijk. Wij noemen het… Lees verder
Vroeger, als kind, plaste en scheet ik overal waar ik stond. Heerlijk vond ik dat. In het zwembad, in de douche, in bad, in bed en in mijn broek. In het begin was dat altijd heerlijk warm. Pas als het zover was afgekoeld dat het koud begon aan te voelen, dan was de lol er af, en dan meldde ik me bij mijn ouders. De reacties van mijn ouders was wisselend, van begripvol (een ongelukje) tot uiterst agressief (wat sta je nu weer in je broek te schijten @#!).
Het heeft me veel moeite gekost om er vanaf te komen. Op de een of andere manier werkt belonen – in de vorm van een warme broek – beter dan straffen. Maar goed, ook bij mij is het allemaal goed gekomen. Gelukkig maar. Je moet er niet aan denken … Ik… Lees verder
Klo van Wijk heeft in zijn vakantie in het vrouwentijdschrift Viva een artikel gelezen over de dildotest en fantaseert er wat op los . ..
In mijn vakantie las ik in het vrouwentijdschrift Viva een artikel betreffende een dildotest. Voor mij, als man, een opmerkelijk artikel omdat ik de seksuele beleving van onze seksuele tegenvoeters altijd een interessant onderwerp vind. Er was sprake van 4 dildo’s die door een panel bestaande uit 4 seksueel actieve vrouwen beoordeeld werden. Kortom een keurig artikel in een gerenommeerd blad, met tot slot een conclusie, waarin één apparaat duidelijk als beste product gekozen werd.
Ik probeer me voor te stellen hoe dat het bij deze test zou zijn gegaan; Ze zouden iedere paneldeelneemster 4 apparaten kunnen hebben geven. Vervolgens zou je ze kunnen laten afzonderen om later door middel van een ingevulde… Lees verder