Bomen knuffelen

Bomen knuffelen - ikzegniets.nlHoe bomen knuffelen het leven van Mannie Storteboom zin gaf en ook nog haar relatie redde.

Na 29 jaar huwelijk waren mijn man en ik wel op elkaar uitgekeken. Niet dat we veel ruzie hadden of zo, maar de kachel was uit. Helemaal uit. Om te kijken wat de opties voor onze relatie waren zijn we relatietherapeute geweest. Omdat volgens haar de schade wel meeviel, hoefden we niet te scheiden. We hebben toen op haar advies een hond gekocht … een teckel. Een aaibare gladharige teckel. Dat was een goed advies. Had je allebei toch iets om te aaien.

Dat verdriet wilde ik niet nog eens meemaken

We hebben heel veel van ons hondje gehouden. Vooral toen het nog een pup was. Erg oud is hij niet geworden. Hij leed aan obesitas. Toen hij dood was hebben we besloten om nooit meer een hond te nemen. Je houdt zo vreselijk veel van zo’n beestje, ik kan er nog om huilen. Weet je, voor ons was het ‘ons kind’. Kinderen hoor je niet te overleven, dat is zo onnatuurlijk. Dat verdriet wilde ik niet nog eens meemaken.

Maar zonder hond, was het leven voor ons niet zingevend. Weet je wat het probleem was … we hadden niets meer om te aaien. We konden de liefde die in ons aanwezig was geen uitlaatklep meer geven. Dertien jaar hadden wij onze hond geaaid. Dat gaat echt niet in je koude kleren zitten.

Leren van je zelf te houden

Ik voelde me depressief, futloos en moe in die tijd. Mijn man ook, maar die kwam er niet voor uit. Ik ben via de huisarts door de hele molen van de reguliere gezondheidszorg gegaan. Niets gevonden. Uiteindelijk ten einde raad bij een alternatieve therapeute beland. Haar advies zou radicaal ons leven veranderen. Volgens haar moesten we bomen gaan knuffelen. We zijn lachend bij haar de deur uitgelopen en toen we thuis kwamen hebben we gelijk gegoogled op ‘bomen knuffelen’. En ja hoor, eenmaal ingetypt, kreeg je het niet meer van je scherm af.

Bomen knuffelen zou goed zijn om mijn energie weer op peil te brengen. Ik zou dichter bij mezelf komen en … ik zou zelfs weer van me zelf gaan houden. Nou dat laatste stond me wel aan. Vroeger hield ik van mijn man, daarna hield van mijn hond. Als je dan ten slotte van jezelf zou houden, dan zou dat mooi zijn. Dan was de cirkel rond. Leren van jezelf houden, daar leek me wel wat. Toen de betekenis eenmaal was ingedaald ging ik er toch anders naar kijken. Motivatie genoeg om opzoek te gaan naar een knuffelboom.

Privacy, dat was het probleem

In onze tuin hadden we geen bomen. Kleine buxus struikjes, die hadden wij wel. Maar bomen, nee, die hadden we niet. Langs de weg stonden wel knuffelbare bomen. Daar hebben we het op geleerd. Het probleem was de privacy. In het begin vind je het stom en deden we het stiekem als alle mensenin de buurt op bed lagen. Gelukkig had mijn man had een andere boom als ik. Daar voelde hij zich beter bij. Voor mij was dat wel handig, want konden we tegelijk. Als er iemand aan zou komen zou hij ze als eerste zien. Hij stond als het ware op de uitkijk.

Het bomenknuffelen was goed voor onze relatie

Het bomenknuffelen was goed voor onze relatie. Er kwamen geen kinderen van, maar we deden in ieder geval weer dingen samen. We besloten om in Drenthe een bosperceeltje te kopen. We hebben met een makelaar verschillende percelen bekeken. Voordat we bij de notaris getekend hadden zijn we verschillende keren bij het perceel van onze keuze geweest. Nadat we onder verschillende omstandigheden diverse bomen hadden geknuffeld waren we allebei overtuigd dat het met onze belegging wel goed zat.

Onze missie

Vanaf het begin hebben wij onze bomen knuffel activiteiten gedeeld via onze Facebook-pagina. Omdat bomenknuffelen voor veel mensen onbekend en onbegrepen is, kostte dat de nodige Facebook-vrienden, maar we kregen er nieuwe voor terug. Op een zekere dag wordt je wakker en ben je bewust dat je omringd bent met allemaal mensen die bomen knuffelen een warm hart toedragen. Opeens drong het tot ons door dat dit onze missie op aarde was. Het gevoeld voorbestemd te zijn werd helemaal bevestigd toen de camping die aan ons perceel grensde te koop kwam. We hebben dan ook geen seconde geaarzeld om het te kopen. We hebben nu een camping voor bomenknuffelaars.

Camping

Toen we op Youtube een filmpje hadden gezet om onze camping en het bomenknuffelen onder de aandacht te brengen ging het viraal. In het fimpje riepen we op om 23 maart, het begin van de lente, als ‘Nationale Bomenknuffeldag’ uit te roepen. We zijn in diverse praatprogramma’s op TV geweest en hadden ons geen mooiere reclame kunnen wensen.

Voor de ware liefhebber voelt onze camping als een warm bad. Een warm bad van gelijkgestemde mensen.

Staatsbosbeheer

We hebben speciaal voor naturisten een hoekje van ons bosperceel beschikbaar gesteld. Daar lopen nu verschillende in hun blootje tussen hun geliefde bomen te springen. Erg leuk is dat we medewerking van onze buren, Staatsbosbeer, hebben. Als hun boswachters een naturist betrappen die in zijn blote kont een boom zit te knuffelen, dan krijgt hij tegenwoordig geen boete, maar dan wordt hij naar ons verwezen.  Zij willen ze niet, en wij hebben ze graag, want ze brengen toch geld in het laatje.
In het begin liep het niet helemaal vlekkeloos, want niet iedere vrouw zit er op te wachten om in het donker een naakte vent met zijn blote hengel tegen het lijf te lopen. Maar na een paar incidenten hebben we dat probleem in alle harmonie opgelost. De mensen die er problemen mee hadden zijn vanzelf weggegaan.

Nee, boomknuffelaars zijn hele fijne mensen. Weet je waarom? Deze mensen kennen totaal geen jaloezie. Ze vinden het helemaal niet erg als een ander hun boom knuffelt en wachten geduldig tot hun voorganger klaar komt.