leven na de dood in de uitvaartbranche

Leven na de dood in de uitvaartbranche - ikzegniets

Recessie? Er is leven na de dood!

In de tijd van recessie wordt de uitvaartbranche als groeimotor van de economie gezien. De branche staat aan de vooravond van een enorme vernieuwing. De grootste vernieuwer in de branche is Piet Handvol. Piet Handvol is de man achter de succesvolle landelijke keten van crematoria langs de snelwegen. De teller staat nu op 73 stuks. Voor dit jaar zijn er weer 6 nieuwe vestigingen gepland. Hij vertelt, exclusief voor de lezers van ikzegniets.nl, over zijn succesformule:

Mijn grootvader zei op z´n sterfbed “Er is een tiet van komen en er is een tiet van gaan. En de tiet van gaan is nu gekomen”. Zijn hele leven stond in het teken van humor, hij had een broertje dood aan begrafenissen.

“Ik krijg een houten reet van die bankjes en grafbek van de cake en de koffie, en uren dooie sfeer en dan die grafredes, daar word je niet vrolijk van. Piet, als ik aan de beurt ben, donder mij dan maar in een kartonnen doos en zo hup de oven in. Wel eerst voorverwarmen graag, want ik heb een hekel aan koude voeten. En voor de rest; Iedereen carnavalskleding aan en moppen tappen en dan met tranen in de ogen naar huis van het lachen. Ik heb er zin an.”
En zo is het gegaan. Iedereen had het geweldig naar zijn zin, tranen gelachen, en het was in 10 minuten bekeken. Precies zoals ie wilde, er werd nog jaren over gesproken hoe gezellig het was.

Ik heb gelijk het hele crematorium opgekocht. Het lag direct aan de snelweg A2. Ik heb de schoorsteen waar mijn grootvader doorheen gegaan was opgeleukt met fel knipperend neonlicht, geïnspireerd op de succesformule van McDonald’s. Je kan het vanaf de snelweg goed zien. Het was het eerste uitvaartcentrum waar je in je auto kan blijven zitten tijdens de uitvaart. Ik noemde het Rouw En Rij. Zo deed ik er 48 op een dag.

Het liep storm. Doodgaan was opnieuw geboren. Maar man, wat ging er een koffie doorheen. Zwembaden vol. Daar valt nog te verdienen. Iedereen weet dat het eerste verdient is door wat je niet uitgeeft. De bonen worden nu ongebrand dus goedkoop ingekocht rechtstreeks van de boer. De bonen worden tijdens de crematie in eigen huis geroosterd. De oven staat toch al de hele dag aan, nadat de kist tijdens de ceremonie achter het luik was verdwenen en vlak voordat kist in de oven ging, wordt ie door het personeel tot de rand afgevuld met koffiebonen. Naderhand gaat de as in de urn en de bonen door de molen. Handig toch?

Efficiency, kosten besparing en geen barbecue lucht om de aula heen van de overledene. Nee, een heerlijke gebrande koffiebonen lucht. De mensen kwamen alleen al voor de koffie de snelweg af. Meestal woonden ze dan een uitvaartje bij zonder dat ze de persoon kenden. Kan allemaal bij mij. Groen ondernemen, efficiency, klimaatneutraal en de allerverste koffie met een crema laagje, met de melange en nagedachtenis aan de gene die is heengegaan. Dat is nog eens modern ondernemen.