Bij een begrafenis smaakt de koffie altijd goed
Ome Toon drinkt altijd graag koffie bij een begrafenis. Smaakt daar altijd goed …
Mijn vrouw hebben wij netjes begraven. Hoewel ze niet veel aan de kerk deed, hebben we wel een dominee bijgehaald. Voor de mooie woorden en zo. De man van de begrafenisonderneming kende ik van vroeger. Had ik mee in de klas gezeten. Erg bedroefd waren we niet, want we hadden het zien aankomen. Eigenlijk was het beter zo.
Daar kregen we broodjes met koffie
Na afloop zijn we met zijn alle terug gegaan naar de aula van de begrafenisonderneming. Daar kregen we broodjes met koffie. De koffie smaakte buitengewoon goed. Het was me al vaker opgevallen, bij een begrafenis smaakt de koffie altijd goed. Daar kan geen ander tegenop. Daarom ga ik graag naar een begrafenis. Je bent weer eens een keer onder de mensen. Niemand heeft haast. Je praat wat over vroeger. Je kent dat wel. Het heeft wel wat. In het bejaardenhuis kon je natuurlijk ook koffie krijgen, maar die smaakte niet. En dan zat je tussen de oude wijven. De meeste kerels zijn op mijn leeftijd allang dood en wat er dan nog aan kerels zit is brandhout. Nee, daar heb je niet veel aan.
Na het overlijden van mijn vrouw heb ik nog een tijdje een baantje bij de begrafenisonderneming gehad. Ik deed alleen maar de begrafenissen. Dat komt door mijn vrouw. Die had een gruwelijke hekel aan cremeren. Daar kon ze niet tegen. Ze had er zelfs een hekel aan als ze bij haar in de buurt een sigaar op staken. Nee dat moest je niet doen. Daarom rook ik shag. Zware Van Nelle. Dat vond ze best. Maar om weer op mijn baantje terug te komen, daar was drager. Ik liep naastnaa kist. Dat deden we altijd netjes. Ik deed het niet voor geld, want zoveel kreeg je er niet voor. Meestal kocht ik er een pak shag van. Het werk was goed te doen. Als er geen dikke in lag, was die kist niet zo zwaar, want we tilden hem met zijn vieren.
Hadden ze van mij niet hoeven doen hoor
We hebben één keer wel een eind met een zware kist moeten lopen. Toen had de lijkwagen een lekke band gekregen. We waren net halverwege het kerkhof. Goede raad was duur. Dus we hebben toe de auto laten staan en hebben de kist toen verder gedragen. Wat was die kist zwaar. Daar zat een hele zware dikke vent in. Ik schijn naar lelijk gekeken te hebben en het zweet gutste me van de kop, maar uiteindelijk hebben we de kist netjes bij het graf gebracht. Daar konden ze niks van zeggen. We hebben flink eind moeten lopen. Het kan wel meer als vijf kilometer zijn geweest. Ik geloof dat de familie toen wat korting heeft gekregen. Hadden ze van mij niet hoeven doen hoor.
Volgens mij zijn ze nog steeds kwaad
Een andere keer wel, toen was het wat kwalijker. Toen hadden ze de verkeerde begraven. Daar waren ze twee dagen later bij het condoleren achter gekomen. Lag vader niet in de kist, maar een vreemde. Wij nog naar de begraafplaats geweest en de goeie weer opgegraven, maar die zag er toen niet mooi meer uit. Die kon je niet meer aan de familie laten zien. Nou, toen hebben ze de kist maar weer dichtgeschroefd en hebben ze er maar een foto opgezet. Fouten worden overal gemaakt natuurlijk. Ze wilden de familie nog tegemoetkomen door de koffie en de broodjes gratis te doen, maar dat accepteerde de familie niet. Ik weet niet hoe het afgelopen is. Volgens mij zijn ze nog steeds kwaad.
Ik ben er mee opgehouden toen ik 80 werd. Ze vonden me te oud. Maar ze hebben het met mij helemaal goedgemaakt, want ik mag zolang ik leef bij iedere begrafenis koffie komen drinken.
6 reacties op Bij een begrafenis smaakt de koffie altijd goed