De Teckel

De Teckel - worst op poten - www.ikzegniets.nl

Een jong hondje gekregen. Een Teckel.

Toen ik alleen was, had ik van de kinderen een jong hondje gekregen. Een Teckel. Best leuk zo’n hondje, hoewel ik zelf een ander soort zou hebben gekocht. Eigenlijk houd ik niet zo van dat model. Vroeger noemde ik dat soort honden vaak een “worst op poten”  of een buikschuiver. Dat vindt ik eigenlijk nog steeds. Vooral als ze dik zijn. Maar goed, eigenlijk zijn alle jonge beesten leuk. Dus jonge Teckels ook. Maar ja, ze kunnen je wel zo’n beest geven, maar ze zeggen er niet bij dat je er zomaar 16 jaar aan vast zit.

Vooral als er mensen bij zijn

Na ongeveer een jaar kunnen Teckels jongen krijgen. Dat kon je goed zien, want vanaf dat moment kon hij zomaar een stijve krijgen. Dat ziet er echt niet uit, dan schuift er zo’n roze ding uit. Ik heb me vaak afgevraagd; “waar zou  zo’n beest nou aan denken”. Nou, dat bleek heel ruim te zijn, want soms  probeerde hij steeds mijn ene been te neuken. Joh, je schaam je kapot. Vooral als er mensen bij zijn. Iedere keer als hij dat deed gaf ik hem natuurlijk een rot schop. Maar dat hielp maar even. Hij bleef het altijd proberen en niet alleen bij mij maar bij willekeurige figuren. Effe ruiken en dan hoppa! De laatste keer dat hij het deed was bij een oude vrouw die op een bankje zat uit te rusten. God wat zat dat wijf te schreeuwen. Ik was blij voor haar dat het Teckel was en geen grote Herdershond. Of wat dacht je van een Deense Dog? Die heeft helemaal een joekel.

Hij is sindsdien echt een stuk rustiger

Ik was er helemaal klaar met dat geneuk van hem en besloot er een eind aan te maken. Ik ben met hem naar de dierenarts geweest en die heeft hem mooi gecastreerd. Dat hielp buitengewoon, want hij heeft het nooit meer gedaan. Ook is hij een stuk rustiger geworden. Dat kwam mooi uit, want Teckels zijn eigenlijk best wel drukke rot beesten. Weet je, ze bijten namelijk nogal gauw. Vooral als je er per ongeluk op trap.

Nee, ik moet echt zeggen dat castreren is niet verkeerd geweest. Hij is sindsdien echt een stuk rustiger. Het enige wat niet was veranderd was zijn eetlust. Hij kon werkelijk de hele dag eten. Hij hielp me altijd bij de vaat in de keuken bij. Vroeger had ik altijd een vreselijke hekel aan de vaat. Nu niet meer. Hij likte werkelijk alles schoon. Ik weet niet of dat nou specifiek aan een Teckel ligt of dat andere honden dat ook doen, maar hij deed het zeer grondig. Je kon de borden zo weer in de kast zetten. Bij wijze van spreken dan natuurlijk. Hoewel, het best kan zijn dat het wel eens gebeurd is. Zo schoon likte hij ze.

Dat is best oud voor een hond

Een geweldige hond was het. Nee, die at niet veel brokken. Alles wat ik niet hoefde dat vrat hij op. Goed eten gooide ik nooit weg. En zeg me niet dat Shoarma en Chinees niet goed is voor honden, want hij is er 16 jaar mee geworden. Dat is best oud voor een hond. Nou moet ik wel zeggen dat hij op het laatst erg begon te stinken. Of het van de knoflooksaus komt weet ik niet, maar het zou zomaar kunnen.

Toen de hond dood was miste ik hem heel erg. Ze wilden ze me weer een nieuwe geven, maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Ik vond mezelf inmiddels te oud voor een hond. En daarbij, ik had net een vaatwasser van de kinderen gekregen.

 

Één reactie op De Teckel