Ik heb na mijn schooltijd niets meer aan sport gedaan

Klo van Wijk vindt het tijd om wat aan sport te gaan doen …

Ik ben nu 53 jaar en heb sindsdien mijn studietijd niets meer aan sport gedaan. Geen enkele behoefte aan gehad. Als ik dik begon te worden, ging ik gewoon minder eten. Dat veranderde toen een vriend van mij door de hoeven ging. Een hartverzakking in drie hartkamers. Ze hebben hem van boven tot onder opengesneden, het hart eruit gehaald, de onderdelen vervangen en weer dicht genaaid. Het Het is een wonder dat hij nog leefde. Roken mocht hij niet meer. Hij rookte als een schoorsteen en zoop als een ketter. Dus verklaarbaar was het wel.
Maar binnen een jaar ging de kachel toch uit.
Ik ben met kapot geschrokken. Opeens kneep ik hem ook als een oude dief. Helemaal gemotiveerd om het bij mij niet zover te laten komen, nam ik me voor om meer te bewegen en wel: nu meteen. Dus ik besloot in plaats van de lift de trap te nemen. Hij lag op de vierde verdieping. Maar daar had ik me lelijk op verkeken. Ik wist niet dat een grappenhuis zo groot kon zijn. Er kwam maar geen einde aan. Aan iedere trap bleek weer een nieuwe trap vast te zitten. Of ik de Himalaya beklom. Toen ik boven kwam klapte mijn kop bijna uit elkaar. Ik leek wel een fluitketel. Het zweet gutste me van de kop.
Toch maar eens bij de huisarts langs. Zijn conclusie was kort en bondig; ik moest gauw wat aan sport moeten doen, anders zou het met mij ook slecht aflopen. Dat was duidelijke taal. Meer motivatie had ik niet nodig en ik besloot me bij een sportschool aan te melden.

Misschien een beetje dom van mij, maar ik had niets gehoord van speciale kledingvoorschriften dus ik dacht gewoon in gymkleren te gaan zoals wij 35 jaar geleden bij gymles droegen. Helemaal fout natuurlijk. Daar stond ik dan, als hangbuikzwijntje op blote poten in een korte broek, tussen de strakke fitnessfiguren in de meest flitsende outfit. Naar huis natuurlijk. Als ik toch voor lul moet staan, dan maar liever thuis.

Voor de herkansing ben ik naar een modieuze sportzaak gegaan waar ik me een modieus en strak hardlooptenue heb laten aansmeren. Volgens de verkoper kon je dat ook heel goed aan in de sportschool. En als ik later nog wilde gaan hardlopen, dan zou ik geen extra kosten hebben. Nou, dat vond ik een strak plan. Het geheel zag er in de spiegel erg snel uit. Wel vond ik dat mijn klokhuis zich nogal prominent aftekende. Het was bepaald geen broek om een erectie in te krijgen. Niet dat ik de hele dag met een erectie rondloop, maar toch. Niks discreets aan. Maar, de verkoper stelde me gerust. Volgens hem viel het met de erecties wel mee en liep heel hardlopend Nederland in een dergelijke broek.

De aanschaf bleek goed te zijn voor de motivatie, want ik kon niet wachten om weer naar de sportschool te gaan. Deze keer werd ik opgevangen door een vriendelijke instructeur die me keurig op weg hielp. Hij adviseerde me rustig op de fietstrainer te beginnen en daarna de roeitrainer te nemen. Dat laatste was goed voor de buikspieren had hij nog gezegd. Dat vond ik een prettig idee, want mijn buikspieren konden wel enige aandacht gebruiken. Het fietsen was geen enkel probleem. Toen op naar de roeitrainer. Ik was net begonnen en toen kwam me toch een mooie strakke jonge vrouw op de roeitrainer naast me zitten … en die begon me toch te roeien. Dat kon ik natuurlijk niet op me laten zitten. Mijn testerongehalte schoot omhoog. Een beetje kerel laat zich natuurlijk niet kennen. Ik roeide me helemaal uit de naad en zij ging maar door … er kwam geen einde aan. Maar opgeven kwam geen seconde in me op. De dood of de gladiolen, dan maar kapot. Op een zeker ogenblik dacht ik dat mijn kop uit elkaar zou klappen en zag ik voor mijn ogen allemaal ballen drijven. Toen ze, god zij dank, opstond was ik al half dood. Ik kon geen pap meer zeggen.

Hoe ik thuis ben gekomen weet ik niet eens. Ik weet wel dat ik de hele avond voor pampus op de bank heb gelegen. De TV stond aan, maar ik heb niets gezien. Ik heb de hele tijd liggen trillen en ’s nachts ben ik mijn bed uitgedreven. Ik heb mijn vrouw niet eens in bed horen stappen. Toen ik de volgende dag opstond stond ik stijf van de spierpijn. Zelfs mijn pink optillen deed zeer.

Sporten gezond? Ik geloof er niks van. Ik had wel dood kunnen zijn.